HUM na juguk dope Jamarsompeng, mangecet ma bulus.
“Na hebat ma dongan na magoan di Jakarta i, tele,” ningsa ma.
“Sondia muse i,” ning Jakodair.
“Be, tai adong na manangko kotak suara.”
“Tai na so pemilu dope,” ning parlopo i, laos mangkuangi.
“Itangko alai pajolo suara nai. Suara demokrasi.”
“Ah, adong-adong sajo. Sai bahat ni tangkoon,” ning Jakodair.
“Tai dabo, olo,” ning Aya Jambu. “Salangkon batu loting marsitangkoan najolo. Pala manyodar iba, laos pangolu api doma Nantulangmu. Be, na so isi be batu loting niba.”
“Intong na biaso dei. Tai adong dei na manangko rajut bage. Pala laos mangampa timborang doma manyodar anak boru partanak miyaki, so binoto.”
“Bo, auanon ma baya rajut? Tako partanak miyak muse dei panangko nai?” Ning na sada.
“Hurang andilo ni inantai. Taru na sosakan pasidung adangan on,” ning bayoi.
Rap mondok be antong sude. Rap mangarti be. Jabat antong tonga borngin, tu dia dope ba manjalaki batang ni andilo, tele?
Onpe da demokrasi do on. Demokrasi di lopo kopi. Mambahas kecurangan ni panangko rajut, hahai….
Adong na so satuju, adong na maklum. Olo, pambibiri ni adangan doma antong hurangna. Sada rajut pe, ma singkop adangan ni anak boru, tele?
Tai boto, na ribur ma alak sakampung dung binoto halak carito ni rajut on. Kasidunganna lalu tu kapala kampung. Marpokat sude hatobangon baensa.
“Hum rajut, nagoso mai,” ning na sada.
“Ulang dabo rajut nai ita bahas, karejo manangko nai do,” ning na lain muse.
“Olo, taru na mambuat na on dabo, na bariba tangan do on.”
Ribur. Sampe tu huta ruar. Sampe muse tu suping ni sada caleg.
Inda tarpabege-begesa, patunda ni rajut do antong, marsidang jabat perangkat desa. Bulus ditabusi na rajut bahat. Dioban marrami-rami tu bagas ni anak boru i. Lengkap dohot tukang gambar na.
Imada so baliho ni beliau pe adong gambar rajut na. (*)