“POLITIK i dabo, suang dei songon na mangan goreng na milas on,” ning Jakulabu salaos mangombus-ombus goreng na baru masak. “Giot ipangan, milas dope. Inda ipangan le, tai ma merdet ijur niba.”
“Ima so inda diau mangan goreng na milas,” ning Jamarsompeng. “Mosok dila niba.”
“Baen na so ibotomu dei kahanggi kiek ni mangan goreng na milas,” ning Jakodair. “Ngon topi dei pajolo ipangan. Ulang ngon tonga. Mosok dei baba niba.”
“Ha, soni juo ma politik pe,” ning Jakulabu. “Palan-palan jolo. Ulang langsung diambur tu tonga.”
“Ise muse nanga na mangambur?” ning Jamarsompeng. Homang, songon bayo na hurangan same.
“Adong do bai,” ning Jakulabu. “Ngantong si dokon goar ba. Adong naron na mancit uluna.” Laos i sirik na Aya Jambu.
Laos tata ma sude.
Anggo Aya Jambu, sip sajo antong ia. Calon nia antong, na mangambur do ning kalak. Ning kalak doba, tele.
“Olo, diambur tong tu tonga aek na godang, mogap dei iba,” ning na sada.
“Mayup bage,” ning na sada muse.
“Nga iambur antong, andigan dope malo iba marlange,” ning Aya Jambu. “I topi sajo ma ho painte mamenek aek.”
“Sabotulna, carito Presiden do on sanga carito na marlange,” ning bayo na hurang parbinegean.
“Dua-dua na,” ning Jakodair.
“Olo, politik i dabo suang dei songon na marlange di batang aek. Adong na mayup, adong na mogap.”
“Baen jolo goreng na milasi, Parlopo,” ning Aya si Maun. “So marsiajar jolo iba.”
“Bo, ho dei, Maun?” Ning parlopo i. Ala, nangkan na marutang mon bayo on, ning roana. I pili ia antong goreng na menekna. Na tambataron muse pisang na. Ulang so capot naron ilala bayoi i.
“Jadi…,” ning Aya si Maun laos mangan goreng. Markilim boina. “Goreng do dongan on, sanga ranggas?”
“Capot nanga?” ning na sada.
“Songoni mada politik i. Adong capot-capot na,” ning Jakulabu.
“Sadebana,” ning Jakodair. “Deba antong manis sajo. Na itogu-togo mantong iba. Mangarti mahomu pala na itogu-togu. Giot silat pe iba, tai ma adong parsitiopan niba.”
“Au dabo na marsisindiran do ulala ita na di lopo on,” ning Aya Jambu. Rara muko nia. “Ulang mada songoni.” I sirup ia kopi paet nia.
“Be, aha muse dongan on?” Ning Jamarsompeng. Deba antong adong na homang, naso mamboto jae-julu. Deba antong mikim-mikim.
“Au, bope na marsiajar marlange ning komu, ido di au,” ning Aya Jambu.
Martata sude. Anggo Aya Jambu, lek pir mukona.
“Taringot na le, aso do si Maun goar ni anak ta?” ning Jakodair mandokon Aya si Maun.
Sip antong Aya si Maun.
“Mandokon malum ma dai,” ning Jamarsompeng. “Tai na marun sajo dompak menek.”
“Ulang paboto-boto on,” ning Ayah si Maun.
“Be, uambang tong baen na marun sajo anak ta dompak menek?”
“Al-maun dabo, mandokon alak na marmanfaat dei,” ning Aya si Maun.
“Uambang bage mandokon na maung,” ning Jakulabu. “Ampot le mangan ambasang na mata na jolo inang nai.”
“Pala Aya Jambu?” ning Jakodair.
“Baen manisna madai,” ning na sada.
“Bo, tai adong do jambu na capot? Jambu orsik na mata ma?”
Mangkair sude alak na di lopo i. Anggo Aya Jambu sip polngit.
“Adong bage dei jambu orsik na rara di bagasan, rata di luar,” ning Jakulabu.
“Ala, ma kona muse iba,” ning Aya si Maun. “Au, pokokna, inda gonti-gonti partai au. Inda songon dongan tai.”
“Donga na dia muse on?”
Marsitatap tu Ayah Jambu. Laos mangkair mulak sude. Anggo Ayah Jambu ba, totop pir muko nia. Anggo di bagasan roa nia ba, marnue-nue do.
“Pala Jambu orsik iba, ulang iba mardanon jambu erang,” ning Aya Jambu.
Mangkair bulus Aya si Maun.
On da kecek lopo do on! (*)